Walory architektury wiejskiej
W zabudowie Borku Starego przetrwały ślady pierwotnego układu przestrzennego, który wyznacza sieć dróg i układ pól, położenie kościoła, klasztoru i dawnego folwarku. Wśród przeważnie nowej zabudowy, przetrwało kilkanaście domów i zagród z przełomu XIX i XX w., głównie w bardziej odległych przysiółkach oraz kilka kapliczek. Najstarsze drewniane domy nr 387 i 450 pochodzą z II poł. XIX w.
Pośrodku wioski znajduje się małe centrum usługowo - gospodarcze: jest tu stara szkoła, odrestaurowana, w której znajdują się sklepy wielobranżowe i zakład fryzjerski; dom ludowy zbudowany w 1952 r. z obszerną salą ludową, pocztą, biblioteką publiczną i pawilonem handlowym; remiza OSP; nowo powstały Ośrodek Zdrowia i Delikatesy GS. Opodal jest pomnik wzniesiony w 1913 r. z okazji 50-tej rocznicy powstania styczniowego.
Po przeciwnej stronie, na zboczu doliny, jest szkoła podstawowa, obecnie 6-cio klasowa, wzniesiona w 1971 r. jako pomnik tysiąclecia na terenie podworskiej resztówki i przyległa do niej duża, nowoczesna hala sportowa.
Z folwarku pozostał jedynie drewniano-murowany budynek pierwotnej rządcówki, a później dworu z XVIII - XIX w. Po wojnie mieścił szkołę, a później dom nauczyciela, obecnie stoi opuszczony. Niegdyś był tu ładny park i ogród - świadczy o tym grupa kilku drzewostanów, będących pomnikami przyrody.
W części południowej, przy rozgałęzieniu drogi do Błażowej, znajduje się pomnik poległych, postawiony w 1961 r. Pomnik upamiętnia walkę stoczoną 28 lipca 1944 r. przez oddziały partyzanckie AK i BCh, które rozbiły kolumnę pancerną, wracającą po pacyfikacji Błażowej. Nieco dalej znajduje się kościół parafialny, a w jego pobliżu wytwórnia wód mineralnych „Rzeszowianka", wykorzystująca miejscowe ujęcia doskonałych wód głębinowych.
Prawa autorskie © Szkola Podstawowa w Borku Starym Wszystkie prawa zastrzeżone.
